Pieluszkowe zapalenie skóry
Pieluszkowe zapalenie skóry (pzs) jest to podrażnienie wywołane poprzez kontakt skóry z moczem i kałem oraz produktami ich rozpadu w miejscu przylegania pieluchy. Sprzyjającymi warunkami do rozwoju pzs są: wilgoć, ciepło oraz uszkodzenia skóry – tarcie o pieluszki. Zmienia się pH i przepuszczalność skóry (wzrasta) co stwarza dogodne warunki do przenikania przez nią drobnoustrojów i substancji szkodliwych.
Pierwszym objawem jest często spotykane zaczerwienienie w miejscu przylegania pieluchy. W większości przypadków zaczerwienienia te mijają i nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych poza suszeniem i stosowaniem preparatów przeciwodparzeniowych. Jednak czasami rozwija się pieluszkowe zapalenie skóry. Przy nasilonych objawach tj.: wysuszeniu, łuszczeniu, zaczerwieniu i sączeniu skóry oraz przedłużaniu się procesu wymagana jest wizyta u pediatry.
Leczenie PZS zależne jest od nasilenia objawów oraz czasu trwania choroby.
Główne zasady leczenia
Dokładnego mycia i osuszania zmienionej chorobowo okolicy.
Częstej zmiany pieluszek lub pieluchomajtek.
Wietrzenia pupy niemowlęcia.
Stosowania preparatów zawierających :
alantoinę – przyspiesza gojenie, nawilża i wygładza skórę
d- panthenol – działa kojąco wspomaga regenerację skóry posiada działanie przeciwzapalne
prowitaminę B5
Preparaty stosujemy dwa razy dziennie oraz po każdym myciu !
Jak ustrzec dziecko przed pzs?
Staranna pielęgnacja pośladków ( mycie i suszenie).
Właściwy dobór i stosowanie pieluch bądź pieluchomajtek.
– pieluchy tetrowe w mniejszym stopniu chronią przed wilgocią niż pieluchy jednorazowe,
– źle dopasowane pieluchomajtki ocierają naskórek,
– częsta zmiana pieluch i pieluchomajtek zgodnie z zaleceniem producenta,
– pieluchomajtki o słabej jakości nie zabezpieczają odpowiednio skóry dziecka.
Stosowanie łagodnych nie drażniących preparatów myjących, a u noworodków jedynie wody.
Myjki używamy do kąpieli powinny być każdorazowo prane.
Stosowanie kremów ochronnych nawilżających i natłuszczających.
Szczególna uwaga!
Gdy dziecko ma biegunkę.
Przy zmianie żywienia.
W chorobach infekcyjnych :gardła przewodu pokarmowego i nerek.
W trakcie antybiotykoterapii.
W okresie unieruchomienia ( gips , rozpórka).
U dzieci z atopowym zapaleniem skóry.